Puzzle w akcji, czyli obraz i schemat w służbie rozwoju umiejętności społecznych

Puzzle w akcji, czyli obraz i schemat w służbie rozwoju umiejętności społecznych

Jednym z głównych zadań specjalisty pracującego z dziećmi w przedszkolu, jak również z osobami ze SPE, jest dostarczanie wiedzy i umiejętności niezbędnych do funkcjonowania w codziennym życiu. Im młodsze dziecko lub głębiej niepełnosprawna osoba, tym forma przekazu powinna być prostsza i bardziej obrazowa. A cóż innego może być tak proste w formie i przekazie jak puzzle? Obraz oraz schematyczność tej układanki to zalety, które warto wykorzystywać podczas zajęć. Kierując się powyższymi wyznacznikami postanowiłam włączyć do swoich zajęć puzzle od Epideixis „Dzieciaki Grzeczniaki”, a części, które testowałam, to „Obiad” i „Zakupy”.

 

 

 

Puzzle, które układali moi uczniowie dotyczą bardzo podstawowych, życiowych tematów i wiedza o nich jest ważna w kontekście umiejętności społecznych.

 

Obiad to jedna z tych codziennych rutyn bez której trudno by było normalnie funkcjonować. Chociaż jest to czynność związana z fizjologią człowieka, to warto zadbać o jej odpowiednią oprawę. Można przecież zjeść w pośpiechu i byle jakich warunkach, aczkolwiek jest to na szkodę zarówno dla układu pokarmowego, jak również relacji rodzinnych, o które w tym czasie można zadbać. Puzzle o tytule „Obiad” wychodzą naprzeciw omówieniu elementów tej czynności.  Poruszają elementarne zasady rządzące obiadem, takie jak higiena rąk oraz jedzenie sztućcami, jak również rozszerzają tą tematykę o elementy społeczne: rozmowy o bieżącym dniu, dzielenie się, odnoszenie naczyń oraz pomaganie przy ich zmywaniu. Każda z tych spraw stanowi fragment układanki, gdyż mamy 60 puzzli podzielonych na 6 łączących się ze sobą kwadratów, stanowiących logiczny ciąg. Po ich ułożeniu możemy podyskutować na temat tych elementów, poświęcając odpowiednio dużo uwagi każdemu z nich – nasi podopieczni mają odmienną wiedzę lub świadomość, jeśli chodzi o sprawy związane ze wspólnym spożywaniem posiłków, więc zainteresowanie i pokierowanie rozmową przez terapeutę będzie w różnym natężeniu skoncentrowane na każdym z nich. W instrukcji dołączonej do puzzli znajdziemy podpowiedzi dotyczące pytań czy kierunku rozmów na temat czynności zawartych w puzzlach, jak również propozycje kolejnych aktywności.

 

 

 

 

 

Podobnie można napisać o części „Zakupy”. Z własnego, terapeutycznego doświadczenia wiem, że czynność ta może sprawić różne trudności, gdyż potrafi nieść wiele wyzwań. Gdy dziecko uczy się odnajdywania się w przestrzeniach publicznych, zachowania się wśród innych ludzi, bycia blisko rodziców podczas spaceru czy kulturalnego zachowania się wobec innych, rzeczywista wyprawa do sklepu może stanowić ukoronowanie jej przygotowań. Z kolei wspomniane puzzle będą świetnym teoretycznym elementem omawiającym poszczególne etapy. Każdy ich fragment („Idziemy obok rodziców”, „Pytamy, gdy chcemy coś włożyć do koszyka”, „Jak coś przewrócimy, odkładamy to na miejsce”, „Uważnie prowadzimy wózek omijając innych ludzi”, „Przepuszczamy starszych”, „Pomagamy wykładać zakupy na taśmę”) jest tematem samym w sobie, który możemy później rozwijać o dodatkowe, uzupełniające i wymyślone przez nas, aktywności. Podczas nich warto angażować myślenie dziecka i dopytywać o jego perspektywę związaną z daną czynnością, zachęcać do wymyślania własnych rozwiązań sytuacji problemowych oraz tworzenia „planów awaryjnych”, gdy następują komplikacje podczas jakiejś sytuacji (na przykład: co zrobić, gdy kolejka się przedłuża, rodzic nie chce kupić wybranego produktu, wpadniemy na kogoś podczas chodzenia między sklepowymi półkami). Wszystko to ułatwi dziecku zachowanie się w realnych sytuacjach, gdyż ćwiczenia teoretyczne mają przygotować je do mierzenia się z rzeczywistością.

 

 

 

 

Puzzle z serii „Dzieciaki Grzeczniaki” to pomoce terapeutyczne, które swoją tematyką nawiązują do podstawowych, codziennych czynności, istotnych ze względu na prawidłowy rozwój społeczny i emocjonalny dziecka. Uniwersalność poruszanych przez nie tematów pozwala na zastosowanie w pracy terapeutycznej z młodszymi dziećmi (przedszkole, nauczanie początkowe) oraz osobami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Puzzle mogą również być ciekawym urozmaiceniem rodzinnych zabaw, kiedy to rodzice poprzez swobodną rozmowę i wspólne układanie zwracają uwagę dzieci na kłopotliwe elementy konkretnych sytuacji (takich jak obiad czy zakupy). Pozwoli to na wspólne wypracowywanie zmian, które dzięki zabawowemu elementowi może przebiegać w przyjaznej atmosferze.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Powrót na górę

Kontynuując przeglądanie strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookies. więcej informacji

Aby zapewnić Tobie najwyższy poziom realizacji usługi, opcje ciasteczek na tej stronie są ustawione na "zezwalaj na pliki cookies". Kontynuując przeglądanie strony bez zmiany ustawień lub klikając przycisk "Akceptuję" zgadzasz się na ich wykorzystanie.

Zamknij