Ostatnio na moim blogu dominuje temat lęku. Nawet dzisiejsza recenzja będzie poniekąd związana z tematem radzenia sobie z lękiem czy strachem. Bo czy młodsze dzieci (3 do 8 lat) nie boją się czasem potworów? Szczególnie kiedy zbliża się pora spania….? Noc bywa trudna dla naszych małych ludzi… Jednak można im pomóc poprzez zabawę oswajać pewne trudności. Taką propozycją jest gra „Potwory do szafy”Wydawnictwo Granna.
Już samo otworzenie pudełka do gry mnie zafacynowało: zobaczyłam szafę z otwierającymi się drzwiami. Zaintrygowana zajrzałam do środka, a tam… potwory! Kolorowe, różnokształtne, straszące potwory! A między nimi dzieciaki schowane pod kołderkami! Widząc taki obrazek nie sposób nie pomóc im spokojnie zasnąć. A robi się to tak:
👉Na środku kładzie się potasowane karty potworków, rewersami do góry (wtedy będziemy widzieć nasze nie mogące spać dzieciaki).
👉Wokół nich rozkładamy żetony zabawek. Każda z nich potrafi przegonić określonego potwora.
👉Potwora Zębogona układamy niebieskimi częściami do góry.
I rozpoczynamy rozgrywkę.
Naszym zadaniem jest przegonienie potworów do szafy. W tym celu musimy znaleźć żeton z rysunkiem zabawki, która widnieje na każdym potworze. Kiedy nam się to uda, potwór znika w szafie. Jeśli jednak nie, odsłaniamy część potwora Zębogona i kolej przechodzi na następnego zawodnika. Gramy do tej pory, aż wszystkie potwory znikną w czeluściach szafy… Wtedy wygrywamy wszyscy! No, chyba, że gramy w wariant z rywalizacją – wtedy wygrywa ten, kto zebrał najwięcej potworów.
Tak czy siak dobra zabawa gwarantowana!
Jednak coś jeszcze czai się w tej grze. Coś, co może pomóc w radzeniu sobie z lękami u naszych podopiecznych
Opracowywanie trudniejszych emocji, takich jak właśnie lęk, nie jest łatwe. Istnieją protokoły terapeutyczne, wypróbowane i oparte na dowodach, jednak ich stosowanie jest obwarowane wiekiem (jak chociażby słynny „Zaradny kot”, będący jednak protokołem od lat 8). Dla maluchów częściej polecane jest stosowanie bajkoterapii, a przede wszystkim praca z rodzicami i sprawdzanie, jak się ma lęk do normy rozwojowej.
Bajki są świetne i rozwijane we właściwy sposób potrafią zdziałać naprawdę wiele. Czemu by jednak nie urozmaicić procesu oswajania się z lękiem i nie wprowadzić gry? Takiej jak wspomniane wyżej Potwory? Tym bardziej, że jej adresaci (dzieci w wieku 3 do 8 lat) bazują przede wszystkim na obrazie, czyli tym, co mają przed oczami, na zrozumiałości i zabawie, a to wszystko gra nam oferuje. Możliwość symbolicznego i zabawowego „dotknięcia” tematu poprzez poszukiwanie przedmiotów odstraszających potwory i przez to ich przeganianie, może stanowić również symboliczny początek stawiania czoła lękom. Oraz być świetnym początkiem do rozmowy na temat ludzkich lęków.
Każdy z nas się czegoś boi, a odwagą jest stawianie temu czoła i podejmowanie działania, pomimo trudnych odczuć. Tak jak zasypianie w ciemnościach / przy zapalonej lampce, tak jak rozstawianie się z mamą, zostając w przedszkolu czy odsłanianie firanki w celu sprawdzenia, czy na pewno nie ma tam ducha. To cały czas jest ogromna praca w kierunku uzyskiwania samoregulacji w kwestii radzenia sobie z własnymi emocjami. Naszym zadaniem jest wspieranie dzieci w tym procesie, a gra „Potwory do szafy” jest fajnym, delikatnym i angażującym początkiem. Może być inspiracją do nazywania potworów lękami dziecka i poszukiwania „zabawki”, która go „zagoni do szafy”, a mówiąc inaczejj: normalizowanie przeżyć dziecka oraz wspólne poszukiwanie sposobów na to, aby czuło się pewniej. Zachęca do „kooperacji”, czyli szukania wsparcia w przeżywanych, trudnych, lękliwych chwilach.
Wiem, że wielu specjalistów już korzysta z tej gry. Chciałabym również zachęcić rodziców do pochylenia się nad nią, dzięki czemu uzyskają coś więcej, niż przyjemne spędzanie wspólnego czasie. Zyskają poczucie bezpieczeństwa dziecka i jego pewność, że w każdej sytuacji, nawet „potworowej”, może przyjść do rodziców.