Marzę o Domu.
Domu, który byłby przytulny, przyjazny i zapraszał do rozgoszczenia się w nim. Domu, którego pokoje stoją otworem dla strudzonych gości i oferują wytchnienie, oddech, odpoczynek. Ich zapach, faktury ścian czy kolorystyka sprawiają ukojenie dla zmysłów. Każdy czuje się w nich dobrze, jest w stanie pracować, jak również relaksować się. Taki Dom z marzeń.
Cieszę się, że odnalazłam taki Dom. Jest on w „Wielkiej Domowej Apteczce Psychologicznej”.
Książka stworzona przez doświadczonych specjalistów: L. Phifer, A. Crowder, T. Elsenraat, R. Hull jest specjalnym zaproszeniem skierowanym do młodych ludzi. „Skorzystaj z tego narzędzia, gdy potrzebujesz wsparcia albo znajdź przytulny kącik i zaprojektuj swoje własne wnętrze od nowa”. Te piękne słowa inspirują i skłaniają do zajęcia się swoim zdrowiem psychicznym, które jest jednym z najważniejszych dóbr i wartości każdego z nas. Co ważne, aby skutecznie zachęcać dorastających ludzi do pracy nad własną, z założenia zmieniającą się w pozytywnym kierunku przyszłością, należy posłużyć się ciekawymi treściami i cieszącymi oko lub intrygującymi obrazami. Zainteresowanie i „flow do pomocy terapeutycznych” są kluczem do sukcesu psychoedukacyjnego i jednocześnie moimi osobistymi wytycznymi, gdy wybieram jakiekolwiek pomoce papierowe do pracy z młodzieżą. Kiedy więc otrzymałam Apteczkę z zapałem zabrałam się do oglądania jej treści żeby sprawdzić, czy odnajdę w niej to, co dla mnie najważniejsze.
Koncepcja Domu, opis pokoi i tego, co w nich znajdziemy jest intrygującym wstępem. Powiązanie treści z łagodną, ciepłą kolorystyką i zapachem sprzyja zaangażowaniu się wyobraźni – pokój lawendowy od razu uruchomił ślad pamięciowy w mojej głowie i poczułam delikatną woń tego kwiatu.
Każde z pomieszczeń ma za zadanie wspierać określoną grupę ludzi, a ich nazwy – choć tajemnicze (między innymi Pokój z widokiem na morze, Pokój szachowy, Pokój pełen puzzli) – sugerują treść, o której opowiadają. W zrozumieniu zorganizowania treści i oznaczeń ćwiczeniowych pomogły mi następne strony, jednak nie będę ukrywać, że po zapoznaniu się z nimi niecierpliwie przekartkowałam książkę do Pokoju pełnego puzzli. Jak wspomniałam każdy z pokoi zajmuje się określonym zagadnieniem, a ten był dla mnie najpilniejszy i najciekawszy do zapoznania się. Jego treści dotyczą autyzmu. Chciałam przekonać się, czy w tej pozycji odnajdę coś, co pomoże mi w kreatywnej, ciekawej i ułożonej psychoedukacji dotyczącej tej tematyki, gdyż dużą część pracy w szkole przeznaczam na wsparcie uczniów w spektrum. Znam już wiele pomysłów, przemyśleń i ważne jest, aby kolejne treści z tego tematu poszerzały moje horyzonty.
O moich wrażeniach dotyczących tego rozdziału możecie posłuchać w krótkim filmiku na fejsbuku:
Filmik o Pokoju pełnym puzzli
Po zapoznaniu się z Pokojem pełnym puzzli, przejrzałam treści poruszane w pozostałych pokojach. Dotyczą one najczęstszych i najpilniejszych tematów z jakimi zdarza mi się stykać i pracować w szkole: traumę, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzm, zaburzenia zachowania – wybuchy złości i agresja, zaburzenia lękowe oraz nastroju i depresja. Nasi uczniowie nie muszą jednak należeć do którejś z tych grup, aby odnieść korzyść z praktykowania ćwiczeń zawartych w tej ciekawej pozycji. Każda refleksja, myśl czy rozmowa poszerza perspektywę i wspiera w osiąganiu celów, realizacji potrzeb czy ważnych wartości. Dzięki takiemu podejściu oraz faktowi, że można dostosowywać kolejność ćwiczeń pod własne potrzeby, nasi podopieczni mogą budować swój dobrostan psychiczny poprzez dokładanie do niego kolejnych elementów sprzyjających własnemu rozwojowi.
„Wielka Domowa Apteczka Psychologiczna” to koncepcja sprzyjająca kształtowaniu pięknego, zdrowego życia wewnętrznego młodych ludzi. Praca, którą wykonają, zaprocentuje w przyszłości, sprawiając, że będą potrafili w sposób adekwatny wyrażać swoje uczucia, myśli, potrzeby lub trudności. Jest to cenna lekcja, którą warto im zaproponować.