Prawdziwa przyjaźń. Aspekt ludzkiego życia, który szczególnie doceniają osoby dorosłe. Bycie w trwałej, zdrowej, przyjacielskiej relacji jest w stanie pomóc w przetrwaniu tych najtrudniejszych i smutnych życiowych chwil. Już młodsze dzieci poszukują wokół siebie osób, przy których będą czuć się bezpiecznie, będą mogły się z nimi pobawić i nie być narażone na dokuczanie i inne przykre słowa. Czasami wejdą w relację, która nie jest w porządku, ale nie wiedzą jak mają postąpić, żeby się z niej wycofać.
W takich sytuacjach najlepsza jest rozmowa z kimś bliskim, doświadczonym, kto podpowie, czy zachowanie przyjaciółki / przyjaciela jest w porządku. Można przy tym posłużyć się opowiadaniem, które w obrazowy sposób dopełni słowne wyjaśnienia dorosłego. Do tego celu polecam wam książeczkę Elżbiety Zubrzyckiej „Chcę mieć przyjaciela. O dziewczynce, która chciała zaprzyjaźnić się z krokodylem” GWP Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. O czym dokładnie jest ta książeczka?
Dziewczynka, bohaterka opowiadania, czuła się samotna i chciała się z kimś zaprzyjaźnić. Zdarza się, że spotykam dzieci, które czują, że nie mają bliskiego przyjaciela i starają się go odnaleźć wśród rówieśników. Każde z nich posiada różne wizje przyjaźni i tego, czego od niej oczekują. Biorą przy tym pod uwagę różnych kandydatów, nie zawsze odnajdując odpowiednie i godne zaufania osoby.
Nasza bohaterka w swoich poszukiwaniach przyjaźni podczas spaceru zawędrowała nad wodę i tam spotkała krokodyla. Wydawał się samotny tak jak ona, więc postanowiła się z nim zaprzyjaźnić. Na początku wszystko zdawało się być w porządku, rozmawiali, uśmiechali się do siebie. Jednak później krokodyl zaczął zachowywać się roszczeniowo, ignorując potrzeby przyjaciółki i wprawiając ją często w zakłopotanie oraz poczucie winy. Podczas pewnej rozmowy krokodyl stanowczo powiedział, że się nie zmieni, bo taką ma naturę i że to ona powinna się do niego dopasować, bo inaczej ją zje. Dziewczynka odeszła, rozmyślając o tym, czy dobrym pomysłem było zaprzyjaźnianie się z krokodylem. W tym czasie spotkała Misia Koala, z którym zaczęła spędzać czas. Lubili robić te same rzeczy, opowiadali sobie swoje tajemnice. I chociaż zdarzało się, że zależało im na innych zabawach czy formach spędzania wspólnego czasu, to potrafili dopasować się do siebie nawzajem. Ostatecznym sprawdzianem ich relacji było spotkanie z krokodylem nad rzeką. Czy ich przyjaźń przetrwała? Tego musicie dowiedzieć się sami.
Książeczka o przyjaźniach dziewczynki jest świetnym wstępem do rozmowy na ten temat z dziećmi w młodszym wieku szkolnym i zerówce przedszkolnej. W tym czasie dzieci zaczynają nawiązywać pierwsze bliskie relacje, które niejednokrotnie pozostają w ich pamięci na dłużej. Ważne jest więc nauczanie dzieciaków jak rozpoznać dobre i przyjazne zachowania, a jak unikać tych, które je ranią. Niektóre dzieci notorycznie zachowują się w nieodpowiedni sposób, zaczepiając, przezywając i wyśmiewając innych. Takim młodym ludziom trzeba pomóc i pokazać jak należy się zachowywać, żeby utrzymać przy sobie prawdziwych przyjaciół.
Do wymienionych wyżej celów możemy użyć opisanej przeze mnie książeczki. Historia w niej zawarta jest prosta i przejrzysta, ukazuje cechy przyjazne i utrudniające przyjaźń w czytelny sposób, dzięki czemu dziecko szybko będzie w stanie zrozumieć na czym polega dobra relacja. Sprowokuje je do refleksji nad obecnymi relacjami i ocenieniem tego, czy jej/jego przyjaciel/przyjaciółka są rzeczywiście osobami godnymi zaufania, pomocnymi, wspierającymi i czy w sposób satysfakcjonujący wspólnie spędzają czas.