W grupie jest siła!

W grupie jest siła!

„Stałem jak słup soli. Słyszałem stukanie kasztanów spadających na ziemię. Rozejrzałem się wokoło. Było nas kilkunastu. Wszyscy zamarli w bezruchu i patrzyli na poczynania Guza bez mrugnięcia okiem”.

 

W pracy profilaktycznej, dotyczącej przeciwdziałania aktom agresji oraz trwającej już przemocy, wyrożnia się trzy strony, które istnieją / biorą udział w sytuacji: osoba, która stosuje agresję / przemoc, osoba, która tej agresji / przemocy doświadcza oraz osoby postronne – obserwatorzy. Dzisiaj chciałabym zwrócić waszą uwagę na obserwatorów, bo pełnią bardzo ważną rolę w spirali przemocy.

 

Dzieciaki często widzą, że dzieje się coś nieodpowiedniego, krzywdzącego dla ich rówieśników. Nie podejmują zachowania wspierającego osobę dręczoną z różnych powodów. Podczas rozmów gabinetowych słyszałam wiele opowiadań osób postronnych: „nie chciałem się wtrącać”, „przecież to tylko żarty”, „wszyscy wiedzą, to niech ktoś inny zareaguje”, „nie chcę, aby mnie zaczepiano”. Odpowiedzi te nie były wymierzone w osobę, która doświadcza przemocy – stanowiły raczej formę bronienia się przez osobę postronną, która zazwyczaj bała się o siebie. To naturalne, że człowiek kieruje uwagę przede wszystkim na swoje bezpieczeństwo, więc podczas tych spotkań nie krytykowałam bezpośrednio i nie dopytywałam: dlaczego?! Szłam w innym kierunku i starałam się pokazywać możliwe alternatywy postępowania. To, co chciałabym w przyszłości podkreślać to fakt, że warto szukać wsparcia innych osób postronnych. W grupie jest ogromny potencjał.

 

Nie mam tu na myśli masowego najazdu na sprawcę przemocy. Myślę tu raczej o okazaniu wsparcia osobie doświadczającej przemocy, sobie nawzajem oraz zrobienie burzy mózgów na temat potencjalnych rozwiązań. W końcu w grupie siła!

 

Poruszenie tego tematu znajdziemy w książce pani Elżbiety Zubrzyckiej „Słup soli”. To krótka historia, opowiadająca o chłopcu, który jest obserwatorem przemocy wobec młodszego kolegi. Nie reaguje z powodu obawy o siebie: „Ja też jestem nowy. Czy będę następny?” Ma jednak mądrego brata, który zaregował i wsparł go w zaistniałęj sytuacji. Podpowiedział mu co można zrobić, żeby przerwać spiralę przemocy. Jednak nie wszystkie dzieciaki mają starszych braci, którzy sami nie boją się reagować. Warto z nimi wtedy omawiać temat przemocy i stron biorących w niej udział. Wskazywać altrnatywy, inspirując się proponowaną przeze mnie książką, gdyż jest napisana fajnym, przystępnym językiem oraz w sposób uniwersalny, bez określania imion chłopca i jego brata, dzięki czemu łatwiej odbiorcy „wejść w skórę” postaci. Odnajdziemy tam podpowiedź na działanie w klasie i list skierowany bezpośrednio do czytelnika. Sięgnięcie po historię i podpowiedzi rozwiązań zawartych w książce może urozmaicić przebieg zajęć profilaktycznych i spowodować refleksję w uczniach.

 

Bo rok szkolny nadchodzi żwawym krokiem. Niezależnie co się będzie działo, zachowania o charakterze przemocowym mogą się pojawiać: czy to „na żywo”, czy też w Internecie. My, dorośli, musimy być wyczuleni na wspieranie dzieciaków w tym temacie, dlatego zainspirowana opisywaną książką i w trosce o dobro uczniów proponuję wam grafikę, która mogłaby was wspierać podczas pracy profilaktycznej. Jest w dobrej jakości, więc śmiało można się nią inspirować przy tworzeniu własnych zajęć, bo na działanie w imię bezpieczeństwa dzieci zawsze jest dobry czas.

 

 

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Powrót na górę

Kontynuując przeglądanie strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookies. więcej informacji

Aby zapewnić Tobie najwyższy poziom realizacji usługi, opcje ciasteczek na tej stronie są ustawione na "zezwalaj na pliki cookies". Kontynuując przeglądanie strony bez zmiany ustawień lub klikając przycisk "Akceptuję" zgadzasz się na ich wykorzystanie.

Zamknij