Lęk społeczny. Jedna z częściej spotykanych form lęku występującego w społeczeństwie, mająca liczną reprezentację w grupie nastolatków. Dlaczego? Ten wiek jest szczególnie nastawiony na kontakt z rówieśnikami, budowanie swojej pozycji w grupie, prezentowanie się w sposób zachęcający i pokazujący, że „jestem cool”. Młody człowiek ocenia siebie wyjątkowo krytycznie, zastanawiając się nad tym, co jest z nim „nie tak”. Z nastolatkiem zazwyczaj (to ważne słowo, bo zdarzają się różne problemy w tej grupie) jest „wszystko jak należy”, a szwankować może jego spostrzeganie potencjalnego zagrożenia (bo po to powstał strach / lęk), które uruchamia się zbyt często w stosunku do realności zagrożenia. z powodu tej nadmiernej reakcji alarmowej cierpi i nie może prowadzić satysfakcjonującego życia społecznego, gdyż nie tylko ma trudności w kontakcie z rówieśnikami, ale także innymi ludźmi. Dzisiaj mam przyjemność napisać wam o lęku społecznym w kontekście ACT i CBT. Czyli o połączeniu dla mnie idealnym, tym bardziej, że opartym na dowodach! Kto popełnił takie cudo? Jennifer Shannon w książce „Co robić, gdy brakuje ci odwagi?”, a wydało Wydawnictwo Levyz.
Być może myślicie, że zawsze jestem pozytywnie nastawiona do książek, które recenzuję. I rzeczywiście bardzo często tak jest, gdyż po prostu natrafiam na perełki. Tym razem jest to podwójna perełka. Na rynku polskim jest naprawdę niewiele książek ćwiczeniowych skierowanych do nastolatków, a traktujących o nieśmiałości i lęku społecznym wprost to wcale. Kiedy więc udało mi się dostać do rąk pozycję na ten temat z ekscytacją rozpoczęłam jej wertowanie.
Co przykuło moją uwagę na początek? Układ treści! Strony nie są przepełnione, przy czym przeplatają je dobrze narysowane grafiki. To sprawi, że nastolatki z większą chęcią zaczną lekturę tej książki, co jest dobrym predyktorem dla powodzenia działań terapeutycznych.
W treści znajdziemy wszystko to, co najważniejsze w ćwiczeniach pomocowych: przystępnie i ciekawie napisaną psychoedukację (tutaj na temat lęku oraz podstaw teoretycznych, mieszczących się w ramach podejścia CBT), praktyczne zadania dotyczące wartości, kwestionowania myśli, wyznaczania celów (drabina – element terapii ekspozycyjnej) oraz co robić, gdy utknie się w martwym punkcie. Wszystko to napisane w sposób konkretny, jasny, zachęcający do tego, aby podejmować wyzwania. A przecież o to chodzi w pracy z lękiem: akceptacji jego istnienia, sprawdzenia (podważenia) myśli lękowych i podejmowanie prób realizowania ważnych życiowych celów (mimo lęku) po to, aby mieć pełne wartości życie.
Wiem, że mam tendencję do pisania długich recenzji. Jednak tutaj nie ma takiej potrzeby, gdyż książka sama się broni: wyglądem, treścią, a przede wszystkim profesjonalizmem. Podpisuję się pod swoją opinią podwójnie i stwierdzam, że naprawdę warto mieć tę książkę: dla celów terapeutycznych, dla swojego nastoletniego dziecka, dla siebie jako rodzica.